اکنون زمان آن فرا رسیده است که اعراب بیدار شوند
دونالد ترامپ با آخرین هنر تحریک کننده اش دهم دسامبر را که روز بین المللی حقوق بشر است برای اعلام حاکمیت ارضی مراکش بر صحرای غرب برگزید. همزمان اعلام شد که سلطان نشین مراکش روابط خویش را با اسرائیل عادی می سازد. اغلب عکس العمل های عمومی نسبت به این اعلام از ژزِف بورِل گرفته تا عبدالفتاح السیسی مثبت بوده، این "خبر نیک" را تبریک گفتند. انتقادات اندک جهان عرب – چه از جانب حمس در غزه و چه از جانب مفسر مقیم لندن، عبدالباری عطوان، فقط مربوط به روابط مراکش و اسرائیل بود و هیچگونه سخنی در باره صحرای غرب در آنها نبود. اداره فلسطینی رمله نیز ترجیح داد سکوت مراقبت آمیر را حفظ نماید.

بی اعتنایی اعراب در قبال اشغال صحرای غرب توسط مراکش چیز تازه ای نیست: اتحادیه کشورهای عرب به رهبری سلطان نشینان متکی بر دلار نفتی همواره اکثراً از مراکش حمایت نمود و افکار عمومی اعراب با ندید گرفت مبارزه ملتی درخشید که پرچم فلسطین را برگزید و بدان هلال ستاره دار مراکش را افزود و مبارزانش از آغاز دهه ی 1970 از جنگهای پارتیزانی فلسطینیان الهام گرفتند. تنها سازمان فلسطینی که به صراحت همبستگی خویش را با اهالی صحرا اعلام نمود، جبهه مردمی برای آزادی فلسطین بود که دبیر کل آن، جرج حبش، 1979 از کمپ پناهندگان در تیندرف بازدید نمود و یکی از فعالان سابق آن، وکیل مدافع، محمد احمد مهدی از اهالی نوارِ غزّه در سال 2016 یک کمیته فلسطینی برای همبستگی با مردم صحرا را تأسیس نمود، از جانب دولت حمس و به خواست حزب هموندش PJD(حزب عدالت و توسعه) مراکشی که ورژن مخزنی (مراکشی) اخوان المسلمین باشد، ممنوع گشت.
به برکت کار ترامب و دامادش جرارد کوشنر، اکنون مبنای خوبی برای بیداری اعراب و درک اینکه مطالبات فلسطینیان با مطالبات اهالی صحرا به هم ارتباد دارد، می باشد.
حال دیگر این به هر یک از ما مربوط است که برای خود نتیجه گیری کنیم.

